fiski


dün sigarayı bıraktım. yine bir irade denemesi gerçekleştireceğim. en son bunalmadan önce iki veya üç ay boyunca tek bi fırt bile çekmemiştim. şimdi yine aynı şeyi denicem. hem sağlıklı olayım diye hem de davidoff boktan diye. genzi yakıyor biraz kendisi. sonra sabahları kötü kalkıyorsun. ama alkole son hız devam ediyorum. bugün viskiyle başladım birayla devam edicem sanırım. dün şarap içtim ki tellibağ beyaz hem ucuz hem çok leziz. ama içmeme rağmen fenerbahçe maçı kaybetti. olsun canım sağolsun. şöyle düşünüyorum ki daha önce yazacaktım bunu, artık hiç bir şeye inanmaz oldum. tanrıyı falan zaten geçtim de, dostluklara da inanmamaya başladım. belki yanlış yapıyorum. neyse beni en mutlu eden şey içki. içince güzelleşiyor ve dans etmeye başlayabiliyorum. sanki o bi ara moda olan çicekler gibiyim. müziği duyunca dans ederlerdi. oyuncaklardı. bugün muhsin geldi fotoğraf çekmeye. kendisi iyi bir fotoğrafçı ama maşallah çok donuk be kardeşim. neden acaba. var onun da bi derdi. kesin odip kompleksine bağlarım ben bunu. günümüzde herşeyi odipe yani freuda bağlamak mümkün. onla alakasız ama şöyle bi teorim var: başının okşanmasına kızan insanlar oluyor ya hani. Bu insanlar vakti zamanında çocuklarken anneleri veya babaları tarafından çok okşanmamışlar. ve bakmışlar ki bakkal amca okşuyor ana baba okşamıyor sonra kendilerine savunma mekanizması geliştirmişler ve kocaman yaşlarında bile başlarına dokunulmasını istemiyorlar. hatta bazıları var yahu yakın arkadaşım, adam espri yapıyor ben de gayri ihtiyari aferin dercesine saçlarını bozayım diyorum, adam o neşe içinde "BİDAHA KAFAMA DOKUNMA" diye kükremez mi. reva mıdır bu bana? aa ayıp ya.
bi sanat ve kültür insanı olarak buraya hiç o konularda birşey yazmadığımı farkettim ayrıca. oyüzden üzerinde çalıştığım şey hakkında buraya yazmıyorsam düşünmediğim bir şey olduğu anlamına mı geliyor acaba diye düşündüm. hani ilk başta yazdım ya bu benim düşünce haritam olacak diye. zaten şimdi alkollüyüm diye yazıyorum bukadar yoksa yazmazdım. hem pink floyd dünyanın gelmiş geçmiş en iyi grubudur. nirvana bok yesin. yemesin de. zaten ölü adam.
syd barret da ölü. aman. hemen yetiştir lafı.
viski bitti neolacak?burbon seviyom ben.

1 pabuç bağcığı:

alice in wonderland 12/02/2006 12:40 am  

Gene ukalalık edip neden acaba inanacak bir şey arıyoruz diye soracağım. Bu gereklilik neden?

Bir şeye inanmamak neden rahatsız eder insanı: inanmaksızın bir şey yapmak istemeyeceğimizden mi, yoksa aslında bir şeye inanıyor olduğumuzu farketmekten korktuğumuzdan mı? "Neyi bekliyoruz" diye de sorulabilir son soru.

Dostluğa inanıyorum, iletişimin mümkün olduğuna, evrende varolma güdüsü olduğuna, buna bir şeyin engel olamayacağına, bi de, insan ölçeğinden yaşama baktığımızda miyop olduğumuza. Ara sıra benliğimizden uzanıp başka varlıkların ve nesnelerin varoluşlarıyla çoğaldığımızda dünya başka türlü görünüyor, küçük bir yer olmaktan çıkıyor. Bugün dışardaki büyük çınar oldum bir ara, bir kaç saniyeliğine.

Post a Comment

bir daha düşün ey düşünür!

Burada metni yapılandırın

İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik İçerik
kusmadan
içerik içerik
bög

Blog Archive

  © Free Blogger Templates Blogger Theme II by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP