Kulaksız diye bir semt
bir tespitte bulunmak gerekir mi bilmem ama şöyle birşey diyebilirim:
doğa, doğası gereği birşeyleri büyütür sonra onu soldurur ve nihayetinde öldürür, bu böylelikle yeni birşeylerin doğmasına, büyümesine ve ölmesine sebebiyet verir. burdan hareketle şu söylenebilir: herşeyi yöneten doğada (panteist değilim) herşeyin geçeceğini, (aslında ingilizcede de manidar, ölüm "passed away" yani bir anlamda geçti gitti), yani birşeyler geçecek gidecek. Böylelikle bende şöyle düşünmek yanlısıyım: yaşadığımız herşey birgün geçicek, bitecek, tükenecek. Buna duygular, olaylar, arkadaşlar, aşklar, başarılar, paralar dahil. Hepsi gün gelecek ölecek, tükenecek. Korkmamak lazım yani. Mesela bir de şöyle sevdiğim bir şey daha var ki, yakın gelecekte yapmaktan rahatsızlık duyacağım, beni geren birşeyler olursa hemen arkasından "ulan zaten iki gün sonra geçmiş bitmiş olacak ne dert ediyorsun" diye kahve jargonuyla kendime çığırtıyorum. sonra bi bakmışın ne gerilim kalmış ne bişi. Diyeceğim o ki, herşey bitecek. Ama bu pesimizm değil yanlış anlaşılmasın. Herşey bitecek diye öyle koyvermek lazım demiyorum. Bu sadece bir tespittir. Çözümler kişilere kalmış. İsteyen gitsin atsın kendini, isteyen koşsun. (koşmak önemli bir eylem) arzu eden kibrit yaksın. Ve ve (heyecanla birşey söylemek için kullanılır), toplum ve birtakım kurallar bireylerin bu rasyonel gerçeği kabul etmemesini istiyor. Çünkü bu gerçeğin gerçekten kabulüyle birlikte enerji denilen şey, istek, hareket VeBenzeri şeyler yok olabilir. Toplum, insanı üretkenliğe ve üretmeye itiyor viç is gud bazen. TOplum, insanları istekli olmaya iter ve bir yandan da doğa mücadele etmek gerektiğini öğretir. Bu yüzden de darwine teşekkür etmeli. entel bir yazar olarak "darwine teşekkür ederiz ki" diye çoğullayacağım cümlemi hem.
gadget diye bir çizgi film vardı. çok severdim. kolları bacakları uzardı ve aslında adam bir sivisçakısıydı. çok kullanışlı. çocuklar belki böyle kullanışlı şeyleri seviyor. ama ona komik unsur da katmışlardı. bir de sportmen billy vardı. çantasındaki şeyler gerçek oluyordu. inanmamak lazım. tentene inanın ama. ey insanlar. ey insanlar.
lalalalalaylaylaylay.
doğa, doğası gereği birşeyleri büyütür sonra onu soldurur ve nihayetinde öldürür, bu böylelikle yeni birşeylerin doğmasına, büyümesine ve ölmesine sebebiyet verir. burdan hareketle şu söylenebilir: herşeyi yöneten doğada (panteist değilim) herşeyin geçeceğini, (aslında ingilizcede de manidar, ölüm "passed away" yani bir anlamda geçti gitti), yani birşeyler geçecek gidecek. Böylelikle bende şöyle düşünmek yanlısıyım: yaşadığımız herşey birgün geçicek, bitecek, tükenecek. Buna duygular, olaylar, arkadaşlar, aşklar, başarılar, paralar dahil. Hepsi gün gelecek ölecek, tükenecek. Korkmamak lazım yani. Mesela bir de şöyle sevdiğim bir şey daha var ki, yakın gelecekte yapmaktan rahatsızlık duyacağım, beni geren birşeyler olursa hemen arkasından "ulan zaten iki gün sonra geçmiş bitmiş olacak ne dert ediyorsun" diye kahve jargonuyla kendime çığırtıyorum. sonra bi bakmışın ne gerilim kalmış ne bişi. Diyeceğim o ki, herşey bitecek. Ama bu pesimizm değil yanlış anlaşılmasın. Herşey bitecek diye öyle koyvermek lazım demiyorum. Bu sadece bir tespittir. Çözümler kişilere kalmış. İsteyen gitsin atsın kendini, isteyen koşsun. (koşmak önemli bir eylem) arzu eden kibrit yaksın. Ve ve (heyecanla birşey söylemek için kullanılır), toplum ve birtakım kurallar bireylerin bu rasyonel gerçeği kabul etmemesini istiyor. Çünkü bu gerçeğin gerçekten kabulüyle birlikte enerji denilen şey, istek, hareket VeBenzeri şeyler yok olabilir. Toplum, insanı üretkenliğe ve üretmeye itiyor viç is gud bazen. TOplum, insanları istekli olmaya iter ve bir yandan da doğa mücadele etmek gerektiğini öğretir. Bu yüzden de darwine teşekkür etmeli. entel bir yazar olarak "darwine teşekkür ederiz ki" diye çoğullayacağım cümlemi hem.
gadget diye bir çizgi film vardı. çok severdim. kolları bacakları uzardı ve aslında adam bir sivisçakısıydı. çok kullanışlı. çocuklar belki böyle kullanışlı şeyleri seviyor. ama ona komik unsur da katmışlardı. bir de sportmen billy vardı. çantasındaki şeyler gerçek oluyordu. inanmamak lazım. tentene inanın ama. ey insanlar. ey insanlar.
lalalalalaylaylaylay.
3 pabuç bağcığı:
eskiden bir sevgilim vardi, soyadi "kulaksiz"di. onemli degil, oylesine yazdim.
ve en son yazmis oldugun ve sonra delete ettigin satirlari da okudum.
üzüldüm. seninle olup seninle aglasaydim istedim. mümkün degil...
aglayabilmek de güzeldir...
bu satirlarin da cöpe gidecegini bile bile yaziyorum, olsun.
neden çöpe gitsin satırlar?
Onu bunu bilmem de, şurası kesin ki, hayatta başımıza gelen bir ton şey içinde en az yarım tonu bizim irademiz dışında gerçekleşiyor. Engellesen de, canla başla kendini içine atsan da, olacak olan bazı şeyler kaçınılmaz olarak oluyor, olmayacak olanlar da kaçınılmaz olarak olmuyor. Benim başıma kötü bişi geldi mesela. Dün bir yarım saat ağladım, baktım ağla ağla bir şey olmuyor, bugün makyajımı yaptım geldim, mis gibi oturuyorum.
Post a Comment